- təmizkar
- прил. чистоплотный, опрятный, соблюдающий во всем чистоту и порядок). Təmizkar adam чистоплотный человек; təmizkar olmaq быть чистоплотным, опрятным
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
təmizkar
Смотреть что такое "təmizkar" в других словарях:
MİZKÂR — Dâima erkek doğuran dişi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
təmizkar — sif. Təmizliyi, səliqəni sevən. Təmizkar qadın. – Ataş görürdü ki, Mirzə Cəmil çox təmizkar, səliqəni sevən adamdır. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təmizkarlıq — is. Təmizkar adamın xasiyyəti, təmizkar olma. <Feodor İvanoviç Rüstəm bəyə:> <Xanım> sizin təmizkarlığınızı isə çox bəyənir, mənə həmişə məmnuniyyətlə söyləyir. . Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cılvır — I (Goranboy) çöl quşu adı II (Ağbaba, Basarkeçər) göyərti ilə yarma və ya düyüdən hazırlanan xörək adı. – Leyla xala cılvır pişirif (Ağbaba); – Pencərnən yarmadan pişir cılvır (Basarkeçər) III (Ağbaba) təmizkar. – Zakir yaman cılvır adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
imrənci — (Qazax) təmizkar, səliqəli. – Güllü yaman imrənci qızdı, qoymor öyə bir çöf çüşə, öyü gümüş kimi saxler … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıldız — (Ucar) təmizkar. – Müsüslüdə Bəbir kişinin qızı Kübra qıldız adamdı, o, özgənin pişirdiyi xörəyi də, çörəyi də yeməz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mismil — (Basarkeçər, Naxçıvan) təmizkar. – Güllücə mismil qızdı (Basarkeçər) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pakbaz — f. 1) paklığı sevən; təmizkar; 2) var yoxunu sərf edən, var yoxundan keçən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
